Al zòch ed Nadèl - Enrico Stuffler (1863-1923)
Scritto il 01/01/2009
da
GROG
Al zòch ed Nadèl
E adessa, sátta a el Fest, pió gnint velén,
pió cattivéri e pió malignitèe:
mo ónna gran vója inveci ed vleres bén,
propria sul séri e quáll ch' è stèe, l'è stèe.
Senza dir al Sermón, cma fà i putén,
pensám a Crést e a la só caritèe....
Turnám al temp antígh cun al scaldén,
e tótt insám, andám dal Podestèe.
In dla Séla dal fógh, in fila e in pès
per la gloria e l'unor dal nostr'avgnír,
sgnor e puvrátt, andám a tór el brès.
E stuzzigând, d'in tant in tant, un bris,
pensám ai Nòster ch'en là zò (1) a murir
e a qui ch' en mort.... fin ch' a-gh srà dóo burnis !
(1) In Africa.
[scopricoperchi]
03/01/2009
Grazie, per aver rivelato questa usanza che non conoscevo:)